گالیله: از شهرت تا توبه‌ کاری اجباری

گالیله که نام کامل آن گالیلئو گالیله است متولد 15 فوریه 1564 در پیزا ایتالیا فیلسوف، ستاره شناس و ریاضیدان ایتالیایی بود که کمک‌های شایانی به علوم حرکت، نجوم و مقاومت مواد و توسعه روش‌های علمی کرد.

فرمول اینرسی یا لختی دایره‌ای، قانون سقوط اجسام و مسیرهای سهموی آغاز یک تغییر اساسی در مطالعه حرکت اجسام بود.

اصرار گالیله بر اینكه كتاب طبیعت به زبان ریاضیات نگاشته شده است، فلسفه طبیعی را از یک کتاب كلامی و كیفی به یک زبان ریاضی تغییر داد كه در آن انجام آزمایش یک روش شناخته شده برای كشف حقایق طبیعت شد.

سرانجام اکتشافات و رصدهای وی با تلسکوپ انقلابی عظیم در نجوم ایجاد کرد و زمینه را برای پذیرش سیستم کوپرنیک هموار کرد اما سرانجام طرفداری او از این سیستم منجر به روند تفتیش عقاید علیه وی شد.

ستاره‌شناس ایتالیایی گالیلئو گالیله، تعدادی بینش علمی ارائه داد که پایه و اساس را برای دانشمندان آینده بنا نهاد.

تحقیقات وی در مورد قوانین حرکت و پیشرفت در تلسکوپ به درک بیشتر جهان و عالم پیرامون او کمک کرد.

هر دو این موضوع او را وادار کردند که اعتقادات فعلی آن زمان را زیر سوال ببرد که همه چیز در حول و اطراف زمین می‌چرخد.

زندگی و شغل گالیله چه بود؟

گالیله در 15 فوریه 1564 در پیزا، توسکانی متولد شد. او بزرگترین پسر وینچنزو گالیله بود.

وینچنزو نوازنده‌ای بود که در تئوری موسیقی و نحوه نواختن آن سهم به سزایی داشت و احتمالات بر این است که در سال‌های 89-1588 با گالیله آزمایشاتی راجع به این موضوع و مبانی مربوط به گام و کشش آلات موسیقی انجام داده باشند.

این خانواده در اوایل دهه 1570 به فلورانس، جایی که خانواده گالیله برای چندین نسل در آنجا زندگی می‌کردند، نقل مکان کردند.

در سنین نوجوانی گالیله در مدرسه صومعه در والومبروسا، نزدیک فلورانس تحصیل کرد و سپس در سال 1581 به قصد پزشک شدن وارد دانشگاه پیزا شد.

با این حال او شیفته ریاضیات شد و تصمیم گرفت بر خلاف نظر پدرش، دروس و فلسفه ریاضی را فرا گیرد و در این زمینه مشغول به کار شود.

بدین ترتیب گالیله شروع به آموزش و آماده‌سازی خود برای تدریس فلسفه و ریاضیات ارسطویی کرد و جالب است که هنوز چندین سخنرانی وی از آن زمان باقی مانده است.

سال 1585 گالیله بدون اخذ مدرک دانشگاه را ترک کرد و برای چندین سال به صورت خصوصی دروس ریاضیات را در فلورانس و سیه‌نا گذراند.

در این دوره وی فرم جدیدی از توازن هیدرواستاتیک را برای توزین مقادیر کم طراحی کرد و رساله‌ای کوتاه با عنوان «تعادل کوچک» (La bilancetta) را نوشت که به صورت دست‌نویس منتشر شد.

این زمان بود که وی تحصیلات خود در زمینه حرکت را نیز آغاز کرد و به مدت بیست سال آموزش و تحصیل در این زمینه را ادامه داد.

سال 1588 گالیله برای کرسی ریاضیات در دانشگاه بولونیا اقدام کرد اما ناموفق بود. با این حال شهرت وی رو به افزایش بود و بعداً در همان سال از او خواسته شد تا دو سخنرانی در مورد آرایه‌های جهان در جهنم دانته را در آکادمی فلورانس که یک گروه ادبی معتبر بود ارائه کند.

وی همچنین برخی از قضیه‌ها و نظریات خلاقانه را در مورد مرکز ثقل ارائه داد (که باز هم نسخه‌های خطی آن موجود است) که باعث شهرت وی در میان ریاضیدانان و حمایت «گویدوبالدو دل مونت» (Guidobaldo del Monte) نجیب زاده و نویسنده چندین اثر مهم در زمینه مکانیک که بین سال‌های 1545 تا 1607 می‌زیست، شد.

در نتیجه همه این فعالیت‌ها او در سال 1589 کرسی ریاضیات را در دانشگاه پیزا به دست آورد. در آنجا به گفته اولین زندگینامه نویس وی، وینچنزو ویویانی (1622–1703)، گالیله با انداختن اجسام با وزنه‌های مختلف از بالای برج مشهور پیزا نشان داد که سرعت سقوط یک جسم سنگین متناسب با وزن آن نیست و در حقیقت ادعای ارسطو در این زمینه را رد کرد.

نگارش نسخه خطی مقاله دی موتو که به معنای در حال حرکت است نیز در این دوره به پایان رسید که نشان می‌داد گالیله مفاهیم ارسطویی را در مورد حرکت قبول ندارد و در عوض رویکرد ارشمیدسی به این مسئله دارد.

به این دلیل و به دلیل حملات وی به نظریات ارسطو محبوبیتش در میان همکارانش را از دست داد و در سال 1592 قرارداد وی تمدید نشد.

با این وجود حامیان و دوستداران وی کرسی ریاضیات را در دانشگاه پادوآ برای او فراهم کردند و او از سال 1592 تا 1610 در آنجا تدریس می‌کرد.

سرنوشت گالیله چه شد؟

گالیله در سال 1633 و در آستانه هفتاد سالگی به حبس ابد محکوم شد. در حقیقت کلیسای کاتولیک که در زمان گالیله بسیار قدرتمند و تأثیرگذار بود، به شدت از نظریه جهان ژئوسنتریک یا زمین محور پشتیبانی می‌کرد.

پس از اینکه گالیله شروع به انتشار مقالاتی در مورد اکتشافات نجومی و اعتقاد خود به یک جهان هلیوسنتریک یا خورشید محور کرد، وی برای پاسخگویی به دادگاه اتهامات تفتیش عقاید (نهاد حقوقی کلیسای کاتولیک) در رُم فراخوانده شد.

اوایل سال 1616 گالیله را به عنوان یک بدعتگذار و شخصی که با تعالیم کلیسا مخالف بود، متهم کردند.

در آن زمان بدعت جنایتی بود که باعث می‌شد مردم گاهی به اعدام محکوم شوند. گالیله از اتهام بدعت مبرا شد اما به او گفته شد که دیگر نباید عقیده خود درباره حرکت زمین به دور خورشید را به صورت علنی اعلام کند.

گالیله به مطالعه خود در زمینه نجوم ادامه داد و هر روز بیشتر متقاعد شد که همه سیارات به دور خورشید می‌چرخند.

در سال 1632 او کتابی منتشر کرد که در آن یک جمله گفته شده بود: نظریه هلیوسنتریک کوپرنیک درست است. گالیله بار دیگر به اتهام تفتیش عقاید فراخوانده شد و این بار به اتهام بدعت مقصر شناخته شد.

گالیله در سال 1633 به حبس ابد محکوم شد. به دلیل کهولت سن و اوضاع سلامت، او مجاز به گذراندن زندان در حبس خانگی شد و در 8 ژانویه 1642 در حالی که در حبس خانگی بود درگذشت.

متن اعتراف گالیله چه بود؟

در 22 ژوئن سال 1633 گالیله که در دادگاه مقصر شناخته شده بود، مجبور شد که به کاردینال‌های دفتر مقدس کلیسا اعتراف کند. وی از روی متنی که ترجمه آن در زیر آمده است اعترافات خود را خواند:

من گالیلئو گالیله، فرزند مرحوم وینچزیو گالیله از فلورانس هفتاد سال سن دارم و شخصاً به دادگاه آمده‌ام و در مقابل شما زانو می‌زنم.

کاردینال‌های برجسته، لردهای بزرگوار، دادستان‌های عمومی و مشترک المنافع جهانی علیه فساد بدعت، با داشتن انجیل مقدس در دستانی که آن را لمس می‌کند، قسم می‌خورم که همیشه به هر چه در این کتاب گفته شده ایمان داشته‌ام و با کمک خدا در آینده هر مقاله‌ای را که کلیسای مقدس کاتولیک و بزرگان کلیسای رم باور داشته و تعلیم و تبلیغ می‌کنند باور خواهم کرد.

اما از آنجا که از طرف این دفتر مقدس به من دستور داده شده است که در کل از این عقیده نادرست که می‌گوید خورشید مرکز عالم و غیرقابل حرکت است و باور به آن و دفاع یا تعلیم این عقیده دروغین به هر روشی دست بردارم، من مایل هستم که این ظن شدید را از ذهن همه مسیحیان کاتولیک پاک کنم.

به همین دلیل با قلبی صادق و ایمانی راسخ، از اشتباهات و بدعت‌های گفته شده دوری می‌کنم و به آن‌ها نفرت می‌ورزم و به طور کلی از هر خطا و لغزش دیگری که بر خلاف عقاید کلیسای مقدس است و گفته شده، دوری می‌ورزم.

و سوگند می‌خورم که در آینده هرگز غیر از این شفاهی یا کتبی چیزی نگویم یا ادعا نکنم، که ممکن است موجب شود سوءظن مشابهی علیه من ایجاد کند.

اما اگر من هر شخص بدعت گذار یا کسی را که به بدعت مشکوک است بشناسم، او را به این دفتر مقدس یا دادستان تفتیش عقاید محلی که ممکن است در آن باشم تحویل خواهم داد.

علاوه بر این قسم می خورم که تمام توبه‌ها و اعترافاتی را که در این دفتر مقدس انجام داده یا می‌خواهم انجام دهم، به طور کامل رعایت خواهم کرد.

اما اگر اتفاقی بیفتد که هر یک از وعده‌ها، سوگندها و اعتراف‌های گفته شده خود را نقض کنم خودم را در معرض تمام دردها و مجازات‌هایی قرار می‌دهم که توسط قوانین مقدس و سایر قوانین اساسی عمومی و خاص در برابر بزهکاران این جرم تعیین و اعلام شده است.

بنابراین خداوند به من کمک کند. من گالیلئو گالیله شرمسار، بر اساس سوگند یاد شده قول داده‌ام و خود را مقید کرده‌ام و با دست خودم این نوشتار را که کلمه به کلمه‌اش را خواندم و قرائت کردم، نوشته‌ام.