به گزارش بنکر (Banker)، اغلب اقتصاددانان مخالف حذف ارز ۴۲۰۰تومانی بوده و می‌گویند رسیدن دلار به ۱۷هزار و ۵۰۰تومان یعنی ایجاد یک فاجعه قیمتی در دارو و کالاهای اساسی. راغفر می‌گوید در شرایط محدودیت‌های ارزی، سیاست تک‌نرخی کردن ارز غیرقابل انجام و مهمل است و فشار آن می‌تواند طبقات کم‌درآمدتر را به خیابان‌ها بکشاند؛ اما در طرف مقابل سعدوندی، مولوی و هاشم‌خانی هرگونه تعیین نرخ برای دلار و ایجاد دو بازار برای نرخ ارز را نهی می‌کنند. درودیان نیز حذف دلار ۴۲۰۰را مشروط به حمایت از سه دهک پایین جامعه می‌داند.
* درمورد مالیات همه کارشناسان موافق جلوگیری از فرارهای مالیاتی هستند. درودیان، ندری، عزتی، شقاقی و… موافق افزایش پایه‌های مالیاتی بوده و آن را محل جدیدی برای ایجاد درآمد دولت می‌دانند اما چشمی و سرزعیم این سیاست را مناسب وضعیت فعلی اقتصاد ایران (رکودی) نمی‌دانند.
* تفکیک بودجه ریالی و ارزی مورد تایید عمده کارشناسان ازجمله دل‌انگیزان، سعدوندی و مولوی است اما به‌زعم آنها فرآیندی زمان‌بر و بلندمدت را طلب می‌کند.
* در بخش مصارف بودجه عمده تاکید کارشناسان بر پرداختی‌ها و جبران خدمات کارکنان و مراکز دولتی است که تعدیل آن به‌عنوان مطالبه جدی مطرح می‌شود. در بخش منابع نیز فروش اوراق سلف نفتی مردود شده و به‌عنوان مثال توسط دل‌انگیزان و سرزعیم رد می‌شود.
* به نظر هاشم‌خانی بودجه شرکت‌های دولتی بررسی و نظارت نمایندگان را می‌طلبد و به‌زعم سرزعیم واگذاری تعدادی از آنها به کارآمدی این شرکت‌ها کمک می‌کند.
