تصاویر دوربین‌های مداربسته زندان صیدنایا در سوریه، پرسش‌های بی‌پاسخ بسیاری را در ذهن‌ها ایجاد کرده است.
در حالی که زندانیان طبقات همکف و بالاتر آزاد شده‌اند، دوربین‌ها همچنان حضور زندانیان دیگری را در این زندان مخوف نشان می‌دهند.
این زندانیان احتمالا در زندان‌های زیرزمینی مخفی نگه‌داری می‌شوند؛ جایی که درهای پنهان آن هنوز کشف نشده‌اند.
با فرار زندان‌بانان از ترس جانشان، مردم اکنون با شکافتن دیوارها و زمین در تلاش برای یافتن راهی به این زندان‌های مخفی هستند.
شکنجه‌های وحشیانه
زندان صیدنایا که گفته می‌شود بین سال‌های ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۵ ساخته شده، پیش از این نیز با افشاگری‌هایی درباره شکنجه‌های وحشیانه، اعدام‌های دسته‌جمعی و حتی آدمخواری، شهرت هولناکی پیدا کرده بود؛
اتهاماتی که دولت اسد همواره آن‌ها را تکذیب کرده است.
گمانه‌زنی‌ها درباره ربوده شدن برخی زندانیان این زندان، با واکنش زنی که برادر گمشده‌اش را در میان تصاویر دوربین‌ها شناسایی کرد، قوت گرفته است.
یا مردی که هویتش هنوز مشخص نیست، چنان شکنجه شده که حتی نام خود را به یاد نمی‌آورد.
تصاویر زندانی دیگری که حتی توانایی گرفتن تلفن همراه را ندارد، عمق فاجعه انسانی در این زندان را نشان می‌دهد.
در پی حمله تحریر الشام به رهبری جولانی برای سرنگونی اسد، زندانیان بسیاری از زندان‌های شهرهای مختلف سوریه آزاد شده‌اند.
تفاوت زندان صیدنایا
اما آنچه در صیدنایا دیده می‌شود، با سایر زندان‌ها متفاوت است.
در این زندان، زنان بسیاری نیز با اتهامات نامشخص زندانی بوده‌اند.
گفته می‌شود برخی از زندانیان آزاد شده احتمالا عضو داعش بوده‌اند.
اما در میان آن‌ها افرادی نیز هستند که بیش از ۳۰ یا ۴۰ سال را در این زندان سپری کرده‌اند؛ مانند سهیل منوی، شهروند لبنانی با ۳۳ سال حبس،
و راغید التطری که به دلیل خودداری از بمباران مردم سوریه، از زمان حافظ اسد، بیش از ۴۰ سال را در زندان گذرانده است.
تصاویر تکان‌دهنده‌ای از زندانیان شکنجه‌شده و گرسنه که به میله بسته شده‌اند، ابعاد هولناک این زندان را آشکارتر می‌کند.
هنوز مشخص نیست چه تعداد از زندانیان، سیاسی و امنیتی بوده‌اند و چه تعداد از آزادشدگان به داعش تعلق دارند.
اما در حال حاضر، مردم و نیروهای تحریر الشام در تلاش برای یافتن زندان‌های مخفی و زیرزمینی صیدنایا و روشن کردن حقیقت پنهان در سایه‌های این زندان مخوف هستند.
