از نیمه دوم سال ۱۴۰۲ تا کنون نرخ رشد شبه پول به طور کلی صعودی بوده است. این افزایش می‌تواند حاکی از افزایش نرخ اسمی توسط بانک مرکزی بوده باشد.
به گزارش بنکر (Banker)، نقدینگی که اصلی ترین متغیر تورم ساز به حساب می‌آید از دو جزء پول و شبه پول تشکیل شده است.
پول مجموع اسکناس و مسکوکات در دست مردم و سپرده‌های جاری است.
شبه پول شامل سپرده‌های بلند مدت بانکی می‌شود. حجم نقدینگی در سال گذشته حدود ۸ هزار هزار میلیارد تومان بوده است.
به نوشته اکوایران، سهم پول از نقدینگی در حال حاضر حدود یک چهارم و سهم شبه پول از نقدینگی حدود سه چهارم است.
روند افزایشی شبه پول
نرخ رشد نقطه‌ای شبه پول در فروردین ۱۴۰۱ در کانال ۳۰ درصد بوده ولی از نیمه دوم همان سال نرخ رشد نقطه‌ای این شاخص وارد کانال ۲۰ درصد شده است.
این روند کاهشی رشد شبه پول تا ابتدای سال ۱۴۰۲ ادامه داشت تا اینکه در اردیبهشت همان سال کمترین نرخ رشد، یعنی ۲۱٫۷ درصد را تجربه کرد.
پس از این اتفاق تا شهریور شبه پول نرخ رشد ثابتی را تجربه کرد تا اینکه با پایان تابستان نرخ رشد شبه پول روندی صعودی را آغاز کرد.
به گونه ای که رشد نقطه ای شبه پول از حدود 21 درصد در ابتدای سال به بالاتر از 28 درصد در ماه های انتهایی سال رسید.
پس از شروع این دوره صعودی نیز شاهد یک نوسان ملایم بودیم.
نرخ رشد شبه پول از حدود ۲۶ در دی ماه به ۲۸٫۴ درصد در بهمن رسید.
از نیمه دوم سال ۱۴۰۲ تا کنون نرخ رشد شبه پول به طور کلی صعودی بوده است. این افزایش می‌تواند حاکی از افزایش نرخ اسمی توسط بانک مرکزی بوده باشد.
این تصمیم می‌تواند کمک شایانی به روند صعودی رشد شبه پول کرده باشد.
با این تصمیم، بانک‌های تجاری به سمت قرارداد سپرده‌های بلند مدت‌تر رفتند تا بتوانند پول اشخاص را بیشتر نزد خود نگهدارند.
زیرا با افزایش نرخ بهره اسمی بانک‌ها باید سود بیشتری بپردازند و با طولانی‌تر کردن مدت حبس شدگی پول، هزینه نگهداری پول را برای خود به صرفه‌تر کردند.
